sobota, 26 marca 2011

Coffe&Milk

Broszka ta jest alegorią mojego uzależnienia od przyjemności płynącej z picia wspaniałej, mocnej kawy, okraszonej słodkim mleczkiem. Muszę przytoczyć najsmakowitszy fragment "Pana Tadeusza" opisujący walory tej cudownej używki:) 

Różne też były dla dam i mężczyzn potrawy:
Tu roznoszono tace z całą służbą kawy,
Tace ogromne, w kwiaty ślicznie malowane,
Na nich kurzące wonnie imbryki blaszane
I z porcelany saskiej złote filiżanki;
Przy każdej garnuszeczek mały do śmietanki.
Takiej kawy jak w Polszcze nie ma w żadnym kraju:
W Polszcze, w domu porządnym, z dawnego zwyczaju,
Jest do robienia kawy osobna niewiasta,
Nazywa się kawiarka; ta sprowadza z miasta
Lub z wicin bierze ziarna w najlepszym gatunku
I zna tajne sposoby gotowania trunku,
Który ma czarność węgla, przejrzystość bursztynu,
Zapach moki i gęstość miodowego płynu.
Wiadomo, czem dla kawy jest dobra śmietana;
Na wsi nietrudno o nię: bo kawiarka z rana,
Przystawiwszy imbryki, odwiedza mleczarnie
I sama lekko świeży nabiału kwiat garnie
Do każdej filiżanki w osobny garnuszek,
Aby każdą z nich ubrać w osobny kożuszek.

1 komentarz:

  1. Porównanie tej ślicznej broszki do kawy jest wprost idealne :)

    OdpowiedzUsuń

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...